Dorosłe dzieci alkoholików, ^^^^^ KSIĄŻKI E BOOKI LITERATURA, ALKOHOLIZM - DDA - FAS, DDA
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Dorosłe dzieci alkoholików
Dorosłe dzieci alkoholików dostają w spadku od swoich rodziców niepohamowany
gniew, przygnębienie, podejrzliwość, chore związki, przerost poczucia
odpowiedzialności, niską samoocenę i tendencję do popadania w różnego rodzaju
uzależnienia. A to dopiero początek listy - pełnej niewypowiedzianego cierpienia z
nieuświadomionych powodów...
Rodzina, w której żyje alkoholik wytwarza specyficzny klimat: emocjonalnego
chaosu, kłamstw, wymówek i tajemnic. Przed światem zazwyczaj taka rodzina
przybiera maskę "wszystko jest w porządku". Uzależniony członek rodziny wypiera
własny alkoholizm na przekór przytłaczającym dowodom i własnym zachowaniom,
które są przerażające i upokarzające dla bliskich. Cała reszta rodziny, a zwłaszcza
partner idzie jakby za przykładem alkoholika i także wypiera ten problem, stosując na
codzień czasami niewiarygodne wręcz usprawiedliwienia. Podejmuje niesamowite
wysiłki przekonywania otoczenia, jak i samych siebie o "normalności własnej
rodziny". Dzieci wychowujące się w takich warunkach są zmuszane do zaprzeczania
słuszności swoich własnych odczuć i wrażeń, do zadawania kłamu swoim myślom i
uczuciom. Celem nadrzędnym staje się bowiem utrzymanie mitu o szczęściu rodziny i
braku alkoholowego problemu. W przyszłości może to owocować brakiem pewności
siebie, poczuciem winy, depresją, nieśmiałością.
W rodzinie alkoholika dziecko zawsze musi być czujne, żyje w nieustannym
strachu przed zdemaskowaniem problemu, własnych uczuć, przed zdradą rodzinnej
tajemnicy. Ten strach może powodować jego izolację społeczną i samotność, co
jeszcze bardziej wiąże młodego człowieka z patologią bliskich. Bardzo silna,
bezkrytyczna lojalność wobec rodziców staje się często jego drugą naturą. Kiedy
dziecko wchodzi w dorosłość, ślepa lojalność nadal pozostaje niszczącym,
kontrolującym elementem jego życia. Dorosłe dziecko alkoholika nie potrafi zadbać o
swoje własne potrzeby - w jego rodzina pochodzenia nie starczało już sił na
zaspokajanie potrzeb dorastającego człowieka. Większość energii wydatkowano na
próby ratowania pijaka i utrzymanie problemów w tajemnicy. Dziecko pozostawało
"niewidzialne". Jednocześnie wielu wychowujących się w rodzinach alkoholowych
nauczyło się brać na siebie odpowiedzialność za czyjeś uczucia - za samopoczucie
matki, ojca i innych ludzi. Nie umieją przy tym wyrażać własnych uczuć, tłumią je.
Dorosłe dzieci alkoholików często zawierają małżeństwa z alkoholikami, ponownie
decydując się na przeżycie tej traumy, nie zawsze świadomie. Odtwarzają stare
konflikty mając nadzieję, że tym razem zdołają je przezwyciężyć. Prawie wszystkie
dzieci alkoholików składają sobie solenne obietnice, iż nie będzie w ich życiu już
nigdy żadnego alkoholika. Niestety, głęboko zakorzeniony przymus powtórzeń jest
znacznie silniejszy niż jakakolwiek świadoma obietnica. Obietnice i niemożność ich
spełnienia dotyczą także niewracania do przemocy i zniewag.
Przynajmniej jedno na czworo dzieci alkoholików samo wpada w to uzależnienie.
Dorosłe dzieci alkoholików dostają w spadku od swoich rodziców niepohamowany
gniew przygnębienie, podejrzliwość, chore związki i przerost poczucia
odpowiedzialności. Otrzymują także receptę na radzenie sobie z tą wypaczoną
spuścizną - picie.
Innym, najczęściej spotykanym okaleczeniem wśród DDA jest nieufność wobec
ludzi, podejrzliwość. Wcześnie nauczyli się, że związki prowadzą do zdrady, a miłość
do cierpienia.
Alkoholizm rodzica odciska niesamowicie ogromne piętno na dziecku i o tym jest
ta książka. Została napisana głównie z myślą o dzieciach alkoholików. Po jej
opublikowaniu okazało się, ze materiał w niej zawarty odnosi się również do innych
rodzin dysfunkcjonalnych. Jeżeli nie wyrosło się w środowisku alkoholowym, ale
doświadczyło się w życiu innych zachowań kompulsywnych, takich jak hazard,
nadużywanie narkotyków, przejadanie się, chroniczna choroba, ortodoksyjne postawy
religijne, jeśli się było dzieckiem wychowanym w domu dziecka lub w innych
systemach potencjalnie dysfunkcjonalnych można stwierdzić u siebie podobna
charakterystykę. Okazuje się, ze wiele z tego, co jest prawda w stosunku do dzieci
alkoholików, jest prawdziwe również w odniesieniu do innych i ze zrozumienie tego
faktu może pomóc zmniejszyć poczucie izolacji u niezliczonych osób, które także
uważały się za "inne" z powodu swego życiowego doświadczenia.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]